Richard Dawkins – „Samolubny gen”

Opis wydawcy:

Stworzyły nas geny. To one są motorem ewolucji. Jesteśmy – podobnie jak rośliny i zwierzęta – maszynami przetrwania powołanymi do życia przez geny. Oto przesłanie – jakże okrutne! -najsłynniejszej książki Richarda Dawkinsa. “Samolubny gen” ukazał się po raz pierwszy w roku 1976 (wyd. pol. 1996, 2000) i od razu wywołał falę poruszenia wśród specjalistów-biologów i zwykłych czytelników. Intelektualnie rygorystyczna, a przecież napisana przystępnym językiem książka o życiu z punktu widzenia ustaleń genetyki powszechnie uważana jest za arcydzieło pisarstwa naukowego, zaś wynikające z niej konkluzje pozostają dziś równie istotne, jak w dniu ukazania się pierwszego wydania. Niniejsza edycja, autorsko przejrzana, oparta na jubileuszowym wydaniu brytyjskim z okazji trzydziestolecia pierwszego wydania (2006), zawiera nowe Wprowadzenie autora.

..Samolubny gen Richarda Dawkinsa to kamień węgielny w dziedzinie biologii ewolucyjnej i popularnej literatury naukowej. Książka, która została wydana w 1976 roku, zrewolucjonizowała sposób, w jaki postrzegamy ewolucję. Wprowadziła koncepcję genów jako fundamentalnych jednostek doboru naturalnego. Dekady po jej wydaniu nadal zachwyca czytelników swoimi głębokimi spostrzeżeniami i elokwentnym stylem. W 2024 roku Wydawnictwo Prószyński i S-ka postanowiło opublikować wznowienie tej pozycji. 

Dawkins błyskotliwie wyjaśnia główną tezę swojej pracy: że ewolucja działa na poziomie genów, a nie jednostek czy gatunków. Posługuje się żywymi, bardzo trafnymi metaforami oraz klarownymi wyjaśnieniami. Wszystko po to, aby przekazać złożone koncepcje biologiczne w sposób zrozumiały dla różnych grup czytelników. Poprzez przekonujące argumenty i bogactwo przykładów z królestwa zwierząt Dawkins pokazuje, jak geny, napędzane imperatywem przetrwania i replikacji, kształtują zachowanie i cechy organizmów. Jednym z najbardziej intrygujących elementów Samolubnego genu jest sposób, w jaki autor kwestionuje tradycyjne poglądy na temat altruizmu, a także współistnienia w naturze. Argumentuje, że zachowania uważane za altruistyczne mogą być wyrazem genetycznego interesu, co zmusza czytelników do ponownego zastanowienia się nad naturą altruizmu i dynamiką zachowań społecznych. Co więcej: eksploracja przez Richarda Dawkinsa koncepcji “memu” jako jednostki ewolucji kulturowej zapowiada głęboki wpływ kultury internetowej i rozpowszechniania idei w erze cyfrowej. Jego prorocze spostrzeżenia dotyczące replikacji i transmisji informacji kulturowej pozostają bardzo istotne w dzisiejszym zglobalizowanym świecie. Podkreślają one trwałą aktualność treści zawartych w książce.

Krytycy pracy Richarda Dawkinsa twierdzili, że jego genocentryczne spojrzenie na ewolucję zaniedbuje rolę innych czynników takich, jak chociażby wpływy środowiskowe w kształtowaniu trajektorii zmian ewolucyjnych. Chociaż ta krytyka jest ważna i ma również w pewnym stopniu swoje uzasadnienie, nie umniejsza znaczenia założeń Dawkinsa ani transformacyjnego wpływu Samolubnego genu na dziedzinę biologii. 

Podsumowując, Samolubny gen to dzieło przełomowe i znaczące w treści, które nadal kształtuje nasze rozumienie ewolucji i inspiruje nowe pokolenia naukowców i myślicieli. Richard Dawkins umie przekształcić i przedstawić złożone koncepcje naukowe w przystępny i niejednokrotnie prowokujący sposób. To sprawia, że omawiana książka to obowiązkowa lektura dla wszystkich zainteresowanych światem naturalnym i siłami, które kształtowały życie na Ziemi.